- zabłąka|ć się
- pf
1. (zabłądzić) to get lost
2. (zawędrować) [osoba, zwierzę] to stray; (przybłąkać się) [pies] to wander up
- wieloryb zabłąkał się do zatoki the whale strayed into the bay3. przen. (znaleźć się przypadkowo) to find its way- między książki zabłąkały się stare zdjęcia some old photos had found their way between the books
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.